Ποιοτικά οι μεταγραφές στο μπάσκετ θα ανεβάσουν επίπεδο τον Ολυμπιακό.
Χωρίς πολλά λόγια και περιστροφές, η σεζόν που τελείωσε ήταν αποτυχημένη. Και δεύτερη τέτοια σερί σεζόν δεν μπορεί να υπάρξει. Ολυμπιακός είσαι!
Ξεκάθαρα ένας από τους λόγους που μείναμε νωρίς εκτός συνέχειας στην Ευρωλίγκα ήταν οι μεταγραφές ξένων που δε βγήκαν. Όχι απλά δεν έκαναν τη διαφορά, αλλά δεν πρόσφεραν το παραμικρό.
Ο Μπαρτζώκας ετοιμάζει την ομάδα για τη νέα σεζόν και, όπως είχε προαναγγείλει, στράφηκε σε παίκτες με εμπειρία στην Ευρωλίγκα, συν κάποια “λαβράκια” για την περίπτωση που ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει στην Α1.
Δεν ξέρω τι θα δείξουν στο γήπεδο, όμως με βάση την ατομική τους ποιότητα, οι παίκτες που αποκτήθηκαν είναι καλύτεροι από όσους έφυγαν. Και αναφέρομαι στην ατομική ποιότητα, γιατί παίζουν πολλά ρόλο στο αν και τι θα δώσει ένας παίκτης.
Πάρτε για παράδειγμα τον Χάρισον που ήρθε με τη φήμη του κλασικού σουτέρ κι εδώ τα “έσπασε”! Αμέσως-αμέσως δεν είναι εύκολο να προσαρμοστείς από το Eurocup στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρωλίγκας.
Στα γκαρντ λοιπόν αποκτήθηκε ο Τόμας Γουόκαπ στη θέση του Τσαρλς Τζένκινς. Ο Τζένκινς είτε έπαιζε, είτε δεν έπαιζε ήταν ένα και το αυτό, ενώ ο Γουόκαπ είναι ο ορισμός του play maker. Έπαιζε σε σαφώς καλύτερη ομάδα κι έχει συνεργαστεί δύο χρόνια με τον Γιασικεβίτσιους, ο οποίος είπε τα καλύτερα πρόσφατα σε δηλώσεις του για τον Γουόκαπ.
Και όταν λέει παιάνες ο δύσκολος και απαιτητικός προπονητικά Σάρας, αυτό κάτι σημαίνει για την αξία του νέου Αμερικανού γκαρντ του Ολυμπιακού. Έρχεται στην ουσία για να δίνει ανάσες στον Σλούκα στο κομμάτι της δημιουργίας και με βάση αυτό θα τον αξιολογήσουμε στο τέλος της διαδρομής.
Με την περίπτωση του ύψους 2,18 Μουσταφά Φαλ ο Μπαρτζώκας έδειξε ότι δεν είναι δογματικός. Ενώ είναι γνωστό ότι αρέσκεται σε πιο αθλητικούς ψηλούς, εισηγήθηκε την απόκτηση σέντερ “δεινόσαυρου”, καθώς είδε ότι θες τέτοιο ψηλό για να πας μακριά έτσι όπως έχει γίνει η Ευρωλίγκα.
Και το βιώσαμε στο πετσί μας φέτος αυτό, αφού όποια ομάδα είχε τέτοιον ψηλό μας δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα στη ρακέτα.
Ο Φαλ έρχεται να πλαισιώσει τον Μάρτιν και να πάρει τη θέση του Έλις που ήταν παρόμοιο στυλ με τον Μάρτιν και έδειξε σα να φοβάται στις μονομαχίες μέσα στη ρακέτα. Ένας Φαλ βέβαια που δεν είναι ο κλασικός βαρύς σέντερ, αλλά έχει κι άλλα στοιχεία στο παιχνίδι του.
Ο Ντέιβιντ Λάιτι έκανε καλή σεζόν στη Βιλερμπάν, είναι έμπειρος και ηλικιακά και σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Η λογική λέει λοιπόν ότι ποιοτικά είναι καλύτερος από τον Χάρισον τον οποίο αντικατέστησε. Στα συν του ότι παίζει και στο 2 και στο 3.
Ο Λούντζης και ο Κάρτερ ήταν από τους καλύτερους παίκτες της Α1 και αποκτήθηκαν ως επενδύσεις.
Για να είναι πληρέστατο το ρόστερ, θεωρώ ότι χρειάζονται ακόμα δύο προσθήκες. Ένας κλασικός σουτέρ-σκόρερ κι ένας ακόμα ψηλός που κατά βάση θα είναι τεσσάρι, όμως θα μπορεί να παίζει και στιο 5, με δεδομένο ότι ο Κουφός δύσκολα θα μείνει.
Περιμένω λοιπόν να επισημοποιηθούν οι παραπάνω μεταγραφές (πλην Γουόκαπ που ανακοινώθηκε) και όλοι θα αξιολογηθούν στο γήπεδο. Πάντως οι κινήσεις φαίνεται να είναι στη σωστή κατεύθυνση και ατομικά φαντάζουν καλύτεροι από αυτούς που αντικαθιστούν.
