Αποκαλυπτική συνέντευξη του πρώην διαιτητή, Γιώργου Δούρου στο Thrilemou.gr!
Έχουν γραφτεί και ακουστεί πολλά για το ντέρμπι της Λεωφόρου και την περιβόητη φάση μεταξύ Ζιοβάνι και Κυργιάκου. Ο Γιώργος Δούρος βγήκε στο τηλέφωνο και μίλησε χωρίς φόβο και πάθος στη χθεσινή εκπομπή των συντακτών του Thrilemou.gr ΟΛΑ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ στο www.lafamiglia.com.gr. Τι αποκάλυψε για Λεωφόρο, για την υποτιθέμενη παράγκα του Ολυμπιακού και όχι μόνο.
Αναλυτικά:
-Τι έγινε τελικά στο περιβόητο ντέρμπι της Λεωφόρου στη φάση με Ζιοβάνι και Κυργιάκο;
“Φανταστείτε το τότε παιχνίδι να γινόταν τώρα που υπάρχει VAR. Τότε ο διαιτητής έδινε ό,τι έβλεπε σε πραγματική ροή αγώνα, ανάλογα και την οπτική γωνία που είχε πάνω σε μια φάση. Ό,τι δεν έβλεπε θα έπρεπε σε κάθε περίπτωση να το πληροφορηθεί από τους συνεργάτες του. Στη φάση του Ζιοβάνι με τον Κυργιάκο είμαι στο κέντρο, με πλάτη στη φάση και αυτό που είδα ήταν αυτό που έδωσα. Δηλαδή η αποβολή του Ζιοβάνι. Αυτό όμως που προηγήθηκε με τον Κυργιάκο έπρεπε να με πληροφορήσουν οι συνεργάτες μου και δεν έγινε. Κανένας από αυτούς και ιδιαίτερα ο 2ος βοηθός δεν ήταν σε θέση να με ενημερώσουν για το τι είχε προηγηθεί. Μοιραία πάρθηκε η απόφαση που πάρθηκε. Αν γύριζα το χρόνο πίσω, φυσικά και θα ήθελα να έχω δει όλη τη φάση από την αρχή μέχρι το τέλος. Και με αυτή την αφορμή θέλω να τονίσω και πάλι πόσο σημαντικό είναι το VAR στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Όταν γίνεται σωστή χρήση του απονέμεται το δίκαιο”.
-Εκείνο το βράδυ ο Αλέφαντος είχε δίκιο που ένιωσε αδικημένος;
“Κι εγώ αν ήμουν στη θέση του και ο οποιοσδήποτε θα ήθελε να έχει αποδοθεί δικαιοσύνη. Μην αδικούμε τους ανθρώπους και μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Στο τηλέφωνο δε βγήκα γιατί απαγορευόταν να κάνει ένας διαιτητής δημόσια δηλώσεις χωρίς άδεια από την ΚΕΔ. Βάσει αυτού λοιπόν δεν είχα δικαίωμα να κάνω μια τέτοια δημόσια συζήτηση. Ποτέ μου δεν είχα λόγο να κρύψω κάτι.”
-Πώς κρίνετε την ελληνική διαιτησία τώρα που υπάρχει και το VAR;
“Ως γνωστόν, είναι υπό καθεστώς ευρωπαϊκής εποπτείας. Ένα είδους μνημόνιο στο ποδόσφαιρο στο κομμάτι της διαιτησίας. Ξαναλέω ότι είναι μεγάλη υπόθεση η ύπαρξη και σωστή χρήση του VAR για την απόδοση δικαιοσύνης. Ο Κλάτενμπεργκ είναι μιας άλλης κουλτούρας και το καλό περιβάλλον, η αποδοχή του από το ελληνικό ποδόσφαιρο τον ευνοούν να πράξει τα δέοντα ώστε να υπάρχουν καλές διαιτησίες. Κανένας Έλληνας αρχιδιαιτητής ή ελληνική ΚΕΔ δεν έχει το καλό περιβάλλον και την καλή αντιμετώπιση που έχει ο Κλάτενμπεργκ. Με τη μετάκληση ξένων διαιτητών φεύγει η όποια ευθύνη από πάνω του. Όταν η ΚΕΔ ήταν με Έλληνα αρχιδιαιτητή δεν υπήρχαν αυτά τα εφόδια. Αντίθετα, σε ένα τοξικό περιβάλλον προσπαθούσε οποιοσδήποτε είχε θητεύσει σε αυτή τη θέση να δημιουργήσει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες ώστε οι διαιτητές του να αποδώσουν υπέρ του δικαίου.
-Κατά την άποψή σας, είναι θετικό το πρόσημο στη χρήση του VAR και ότι σφυρίζουν ξένοι διαιτητές στο ελληνικό ποδόσφαιρο;
“Ως προς τη χρήση του VAR θέλω να πιστεύω ότι με την πάροδο του χρόνου θα γίνει ακόμα καλύτερη η χρήση του λόγω εξοικείωσης και εμπειρίας των διαιτητών. Δυστυχώς οι Έλληνες διαιτητές συμμετέχουν σε λίγα παιχνίδια και μάλιστα όχι στα σημαντικά. Θα πρέπει λοιπόν να βγάζουν τον καλύτερό τους εαυτό ώστε να τους εμπιστευθούν και να παίρνουν πάλι στα σημαντικά παιχνίδια.
-Πώς βιώσατε εσείς, ως ενεργός διαιτητής, το τοξικό περιβάλλον που αναφέρατε προηγουμένως;
“Τα τελευταία χρόνια βίωσα στο πετσί μου ένα περιβάλλον απόλυτης απαξίωσης, δηλητηριασμένο κι ένα περιβάλλον που ελαφρά την καρδία οδηγεί τα πράγματα σε άκρα. Ο Έλληνας διαιτητής, είτε είναι ενεργός είτε παράγοντας της διαιτησίας, απαξιώνεται πανεύκολα, δε γίνεται αποδεκτός από μια μεγάλη μερίδα της ποδοσφαιρικής κοινωνίας και δεν μπορεί να λειτουργήσει με την άνεση που μπορεί να έχει ο Κλάτενμπεργκ λόγω της αποδοχής που έχει”.
-Επειδή στην εποχή σας είχαν ακουστεί πάρα, εσείς πιστεύετε ότι ο Ολυμπιακός έχει ευνοηθεί από τη διαιτησία σε πρωταθλήματα που έχει πάρει ή τα έπαιρνε επειδή είχε καλύτερα ρόστερ;
“Θήτευσα στην ΚΕΔ της ΕΠΟ από το 2011 μέχρι το 2014. Γι’αυτή τη θητεία έκατσα στο εδώλιο ως κατηγορούμενος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και στην πορεία σε συμμορία και το αποτέλεσμα μετά από μια 7ετή διαδικασία, οδήγησε την υπόθεση σε μια δίκη ενός έτους. Βίωσα το απόλυτο ξεψάχνισμα της 3ετίας αυτής, έγιναν 69 δικασίμοι στις οποίες ήμουν παρών και το αποτέλεσμα ήταν να αθωωθούμε ομόφωνα χωρίς τον παραμικρό αστερίσκο ή επιφύλαξη. Οι όποιες ενστάσεις λοιπόν είχαν όσοι λένε για το αν ήταν δίκαια τα πρωταθλήματα καταρρίφθηκαν από την κατάληξη της υπόθεσης. Αυτά για τα οποία κατηγορηθήκαμε και με ρωτήσατε προηγουμένως ήταν ψεύδη!”
-Είχατε ποτέ προβλήματα οπαδικής φύσεως; Είτε απειλές, είτε ζημιές στο μαγαζί σας.
“Συνέβησαν περιστατικά, όπως συνέβαιναν και θα συμβαίνουν πάντα. Δεν προέρχονται από το οργανωμένο ποδόσφαιρο, αλλά από μεμονωμένους οι οποίοι προφανώς και δεν μπορούν να ελεγχθούν. Ειπώθηκε ότι μου έκαψαν το μαγαζί αλλά είναι ψέμα. Απλά μου έσπασαν τα τζάμια και μου πέταξαν ένα στουπί. Μια άλλη φορά βρήκα κάτω από το αμάξι μου μια “τζούφια” χειροβομβίδα, χωρίς πυροκροτικό μηχανισμό. Εννοείται ότι ανησύχησα και απευθύνθηκα στην αστυνομία για να κάνω μήνυση κατά αγνώστων. Η υπόθεση αρχειοθετήθηκε”.
-Είναι καλή απόφαση στα ντέρμπι να μπαίνουν ξένοι διαιτητές;
“Κανένας δεν είναι περήφανος που μετακαλούνται ξένοι διαιτητές στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Θέλουμε κάποια στιγμή όλο αυτό να αλλάξει και να σφυρίζουν μόνο Έλληνες. Για να γίνει αυτό πρέπει να φύγει η επιτροπεία της UEFA και για να γίνει και αυτό θα πρέπει το ποδοσφαιρικό περιβάλλον να αποδεχθεί την ελληνική διαιτησία. Άρα η ελληνική διαιτησία πρέπει όπου παίρνει παιχνίδια να δίνει τον καλύτερο εαυτό της, έξω από δημόσιες σχέσεις και να γίνει τεράστια δουλειά από τα ελληνικά μέλη της Επιτροπή Διαιτησίας στο εκπαιδευτικό κομμάτι στους διαιτητές των ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων. Αυτό το τελευταίο αντιλαμβάνομαι ότι ήδη γίνεται. Να φτιαχτεί σωστά δηλαδή η επόμενη γενιά διαιτητών που θα σφυρίξουν μετέπειτα στις επαγγελματικές κατηγορίες”.
-Ποιο ελληνικό ντέρμπι σας έχει μείνει στο μυαλό από όσα σφυρίξατε και ποιο διεθνές παιχνίδι;
“Δεν υπάρχει μεγαλύτερη διάκριση για ένα διαιτητή στην Ελλάδα από το να σφυρίξει τελικό κυπέλλου. Έμελλε να παίξω σε τρεις. Ο ένας μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού σε ένα κατάμεστο από 80.000 κόσμο, ο δεύτερος μεταξύ ΑΕΚ και Ιωνικού με το περιβόητο fair play του Ντέμη και το 2003 έπαιξα τον τρίτο τελικό Κυπέλλου μεταξύ ΠΑΟΚ και Άρη στην Τούμπα όχι με ορισμό αλλά με επιλογή των δύο ομάδων. Και τους 3 τελικούς δεν τους ξεχνάω. Επίσης δεν ξεχνάω ένα Σλάβια Πράγας-Παρτιζάν για το Champions League το οποίο έληξε 5-3. Πήγε παράταση, είχε ό,τι περίπτωση μπορεί να φανταστεί κάποιος για έναν διαιτητή και στο τέλος έφυγα με συγχαρητήρια από τους πάντες”.
