Ο πιο υποτιμημένος (από το κοινό) ποδοσφαιριστής επί Μαρτίνς, απολαμβάνει την εκτίμηση όλων εντός ομάδας.

Στη σπουδαιότερη ημέρα της έως τώρα πορείας του στα γήπεδα, ο Βασίλης Σουρλής είπε μια μεγάλη αλήθεια. Είχε μόλις ολοκληρωθεί το παιχνίδι με τον Άρη στο «Κλ. Βικελίδης», όπου ο 18χρονος μέσος φόρεσε για πρώτη φορά φανέλα βασικού. Επόμενο ήταν να ερωτηθεί για το ίνδαλμά του. «Θέλω να μοιάσω στον Μπουχαλάκη», είπε ο Βασίλης! Και κάπου εκεί έκλεισαν οι τηλεοράσεις σε πολλά καφενεία…

Πώς να αντέξει ο μέσος υπερεγκέφαλος της μπάλας, ότι ο Μπουχαλάκης αποτελεί ίνδαλμα για τους νεαρούς συμπαίκτες του;

Πώς να χωνέψει ότι ο Μαρτίνς τον έχει χρίσει αρχηγό;

Πώς να χωνέψει ότι ο Πέδρο, σε κάθε ευκαιρία, δηλώνει δημοσίως ότι ο Ανδρέας θα μπορούσε να τον δει να παίζει σε οποιαδήποτε μεγάλη ομάδα της Πορτογαλίας;

Ο πιο υποτιμημένος (από το κοινό) ποδοσφαιριστής στην εποχή του Μαρτίνς, απολαμβάνει την εκτίμηση όλων στο εσωτερικό της ομάδας. Από τον Ελ Αραμπί και τον Βαλμπουενά, μέχρι τον 16χρονο Καλογερόπουλο.

Ξέρεις γιατί, φίλε μου;

Διότι βάζει την ομάδα πάνω από όλα και δε διστάζει να εκτεθεί και να τσαλακωθεί μέσα στο γήπεδο για να καλύψει τους συμπαίκτες του.

Με δύο λόγια, είναι ο πρώτος που θα τρέξει σε βοήθεια, σε περίπτωση λάθους.

Δεν παίζει για τα στατιστικά του, αλλά για το συμφέρον της ομάδας. Και όταν ευθύνεται, βγαίνει αντρίκια και το παραδέχεται δημοσίως. Όπως έκανε εκείνο το βράδυ στο «Ντραγκάο».

Δεν πουλάει οπαδιλίκι, αλλά είναι εκείνος που εξηγεί σε κάθε καινούργιο συμπαίκτη του τι εστί Ολυμπιακός.

Επειδή ακούω διάφορα από εκείνους που περιμένουν στη γωνία για να καταδικάσουν παιδιά όπως ο Ανδρέας ή ακόμη και τον ίδιο τον Πέδρο, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε και να υπενθυμίσουμε ορισμένα πράγματα:

Οι σκάουτ του Ολυμπιακού παρακολουθούσαν τον «Μπούχα» από τον Φεβρουάριο του 2009. Από τον τελικό του πανελληνίου σχολικού πρωταθλήματος μεταξύ του ΕΤΑΔ Ηρακλείου και του Αριστοτελείου Λυκείου Θεσσαλονίκης. Με βασικό τον 16χρονο, τότε, Ανδρέα, οι πιτσιρικάδες από το Ηράκλειο νίκησαν 3-0 την ομάδα του Διούδη, του Σταφυλίδη, του Βέλλιου. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Ολυμπιακός απέκτησε τα δικαιώματά του από τον Εργοτέλη, όπου τον άφησε δανεικό για έναν χρόνο προτού τον ζητήσει στο Ρέντη ο Μίτσελ.

Υπό τις οδηγίες του Ισπανού, ο Μπουχαλάκης κέρδισε θέση στο ρόστερ της περιόδου 2014-15 και μάλιστα συμπεριλήφθηκε στη λίστα του Τσάμπιονς Λιγκ, σε αντίθεση με τον Φορτούνη. Από τα μισά εκείνης της σεζόν, ο αντικαταστάτης του Μίτσελ, Βίτορ Περέιρα, έδωσε τον Ανδρέα ακόμη πιο ενεργό ρόλο. Και-το σημαντικότερο-τον εκθείαζε στην έκθεση που άφησε στο διάδοχό του, Μάρκο Σίλβα.

Από τις πρώτες ημέρες της προετοιμασίας, τον Ιούλιο του 2015, ο Σίλβα καθιέρωσε το δίδυμο του Μιλιβόγεβιτς με τον Μπουχαλάκη στον άξονα και άφησε στην άκρη τον Κασάμι. Παραμονές της πρεμιέρας του Τσάμπιονς Λιγκ, κόντρα στην Μπάγερν, όμως, ο Ανδρέας έπαθε θλάση. Ακολούθησαν τρεις σοβαρές υποτροπές και η χρονιά ουσιαστικά χάθηκε.

Η ατυχία, όμως, δεν μπορεί να αναιρέσει το γεγονός ότι ο Σίλβα προστέθηκε στη λίστα των προπονητών που ξεχώρισαν και θέλησαν να βασιστούν στον «Μπούχα». Η σεζόν 2017-18 στην Νότιγχαμ προσέθεσε στο παιχνίδι του Ανδρέα περισσότερο δυναμισμό και ανέδειξε τα χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου χαφ.

Ερχόμενος στην Ελλάδα, τον Απρίλιο του 2018, ο Μαρτίνς ζήτησε υλικό για να παρακολουθήσει όλους τους παίκτες, που ανήκαν στον Ολυμπιακό. Καθόλου τυχαία, ξεχώρισε κι εκείνος τον Μπουχαλάκη! Τον κάλεσε σε συνάντηση και παρουσία του Καρεμπέ συζήτησε μαζί του και εισηγήθηκε στη διοίκηση την επιστροφή του στον Πειραιά.

Τα υπόλοιπα τα έχουμε απολαύσει τους τελευταίους 33 μήνες. Σήμερα, ως αρχηγός πια, ο Ανδρέας μετράει 166 επίσημες συμμετοχές με τη φανέλα του Θρύλου. Και είναι ζήτημα ημερών να υπογράψει νέο, αλλά αυτή τη φορά αρχηγικό, συμβόλαιο.